Γράφει η Α. Σκόνδρα, Βουλευτής Καρδίτσας
Τέλος των μνημονίων πια. Μια εποχής που διήρκησε 13 χρόνια και σημάδεψε την Ελλάδα και τους Έλληνες, κλείνει οριστικά σε λιγότερο από δύο μήνες. Η 20η του ερχόμενου Αυγούστου θα σημάνει την επιστροφή της εθνικής οικονομίας στην κανονικότητα, χωρίς την κηδεμονία και την αυστηρή επιτροπεία των θεσμών.
Με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο τιμόνι, η χώρα οδηγήθηκε σε επιτυχή ολοκλήρωση του προγράμματος δημοσιονομικής εποπτείας και μάλιστα, πολύ νωρίτερα από την συμφωνηθείσα ημερομηνία.
Η Κομισιόν από τις 23 Μαΐου, εξήγγειλε την ολοκλήρωση των δεσμεύσεων της Ελλάδας, που από το 2018 υποχρεούταν να εκπληρώσει. Η Ελλάδα πλέον δεν αποτελεί κίνδυνο για την Ευρωζώνη.
Η επώδυνη και μακρά αυτή διαδικασία, που διήλθε η χώρα καθ’ όλη την περίοδο των μνημονίων, θα ήταν πολύ συντομότερη. Το 2015 όμως, η νεοεκλεγείσα Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, με τις προεκλογικές λαϊκίστικες κορώνες της και τους χειρισμούς της, επιβάρυνε τον ελληνικό λαό, με ένα ακόμα δυσβάσταχτο μνημόνιο. Διατείνονταν ότι θα έδιωχναν το ΔΝΤ και θα έσκιζαν το μνημόνιο σελίδα - σελίδα, ότι δεν θα εκπλήρωναν τις οικονομικές υποχρεώσεις της χώρας. Αυτά είχαν ως αποτέλεσμα, να εκτοξευθούν τα επιτόκια στα ύψη και οι αγορές να καταστούν απαγορευτικές για εμάς.
Όπως αποδείχτηκε, τα νταούλια και οι ζουρνάδες του κ. Τσίπρα, δεν ήταν αρκετά δυνατά για να ακουστούν σε δανειστές και αγορές.
Έτσι, εκεί που θα τελειώναμε οριστικά το 2015, με επιβάρυνση 1,7 δις ευρώ, σύμφωνα με το mail Χαρδούβελη, η τότε αντιπολίτευση, εργαλειοποιώντας το Σύνταγμα και την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, έριξε την Κυβέρνηση Σαμαρά, δημιουργώντας τα τραγικά επακόλουθα. Οδηγηθήκαμε στο τρίτο πολύ πιο επώδυνο μνημόνιο και σε επιμήκυνση και αυστηροποίηση της εποπτείας.
Μια ανεπανάληπτη φοροκαταιγίδα περίμενε τους πολίτες, που υπέστησαν το βάρος 36 και πλέον νέων φόρων. Ως επιστέγασμα της αποτυχημένης δημοσιονομικής πολιτικής των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ήρθε η επιβολή των capital controls στους Έλληνες πολίτες, την 28η Ιουνίου του 2015. Η Ελληνική Κυβέρνηση, με Πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα και Υπουργό Οικονομικών τον Γιάνη Βαρουφάκη, έγραψε τότε την πιο μελανή σελίδα της ιστορίας μας, από την μεταπολίτευση και μετά.
Μια μέρα νωρίτερα, στις 27 Ιουνίου, είχαν προκηρύξει το Δημοψήφισμα – παρωδία. Το δημοψήφισμα του ΟΧΙ που εντέλει έγινε ΝΑΙ. Το πρώτο δημοψήφισμα μετά από 41 χρόνια και το μοναδικό στην σύγχρονη ελληνική ιστορία που δεν αφορούσε την μορφή του πολιτεύματος.
Μετά την «κωλοτούμπα», η κυβέρνηση Τσίπρα, κατέληξε σε συμφωνία με τους δανειστές, με τους γνωστούς επονείδιστους όρους του τρίτου μνημονίου. Οδήγησε τη χώρα σε εκλογές, επικράτησε ο ΣΥΡΙΖΑ και ξεκίνησε η δυσβάσταχτη φοροεπιδρομή για τους πολίτες, που διήρκησε μια τετραετία.
Επειδή οι αγορές δεν συγκινούνται από μεγάλα λόγια και απειλές, ο λογαριασμός Τσίπρα – Βαρουφάκη, αφενός ήταν φουσκωμένος αφετέρου έφερε και συμπληρωματικό μνημόνιο, βαθύτερη οικονομική κρίση και αστάθεια και ανέχεια.
Απόρροια δε της οικονομικής αστάθειας και της υπερφορολόγησης, ήταν να μην υπάρχει πρόθυμος, ούτε εγχώριος ούτε στρατηγικός επενδυτής. Οι νέοι μας κατέφευγαν στο εξωτερικό για εργασία και βιοπορισμό, σε ένα ακατάσχετο brain drain, που η Ελλάδα το πληρώνει μέχρι σήμερα.
Η χώρα χρεώθηκε άλλα 100 δις, εξαφανίστηκε από τις αγορές και η περιουσία της Ελλάδας υποθηκεύθηκε για 99 χρόνια. Οι αμοιβές των εργαζομένων, μειώθηκαν κατά 21 δις ευρώ στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων. Τα ποσοστά ανεργίας, σύμφωνα με την Eurostat, αυξήθηκαν κατά 10,5 μονάδες και ο κοινωνικός ιστός διαρρήχθηκε σημαντικά από την αδυσώπητη οικονομική δυσπραγία.
Φτάνοντας στο σήμερα, δεν μπορούμε παρά να αναγνωρίσουμε στην Κυβέρνηση της Ν.Δ. τις τιτάνιες προσπάθειες που έχει καταβάλει. Η εθνική οικονομία ανετάχθη, 17 φόροι μειώθηκαν, ασφαλιστικές εισφορές το ίδιο και η οικονομική σταθερότητα αποκαταστάθηκε. Ξένοι επιχειρηματικοί κολοσσοί, εγχώριες μεγάλες επιχειρήσεις αλλά και επενδυτές κάθε κλίμακος, επενδύουν πλέον στην Ελλάδα. Τα παιδία μας άρχισαν να επιστρέφουν, η ανεργία μειώθηκε σημαντικά, η αναδιάρθρωση της κοινωνίας και η συνολική προσπάθεια βελτίωσης και εκσυγχρονισμού, των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες είναι αδιαμφησβήτητα.
Μάλιστα σε μία εποχή, που καμία συνθήκη δεν ήταν ευνοϊκή. Η εχθρική στάση της Τουρκίας, με την εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού στα νησιά και στον Έβρο, το ξέσπασμα της πανδημίας COVID-19, οι αλλεπάλληλες φυσικές καταστροφές και η πρόσφατη παγκόσμια ενεργειακή κρίση, καθιστούν το έργο του Κυριάκου Μητσοτάκη ως άθλο που επιτεύχθηκε και συνεχίζει να επιτυγχάνεται. Και με την αξιωματική αντιπολίτευση να κάνει ότι μπορεί, για να τον δυσκολέψει ακόμα περισσότερο, μέσα από μια αήθη και κακόπιστη κριτική, διχασμό και εμμονικές στρεβλώσεις, αποβλέποντας σε κομματικά οφέλη.
Με το τέλος της εποπτείας και πιάνοντας την επενδυτική βαθμίδα, υπάρχει σχεδιασμός, στόχοι και συγκεκριμένη στρατηγική, ώστε η Ελλάδα να συνεχίσει δυναμικά στο δρόμο της προόδου και της ευημερίας.
Η Κυβέρνηση σχεδιάζει μόνιμη περικοπή, στον συντελεστή εισφορών κοινωνικής ασφάλισης και την πλήρη κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης. Επιπλέον, έχουν δρομολογηθεί αλλαγές, στη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών, παρακολούθηση και πρόβλεψη λογαριασμών του Δημοσίου, λογιστικό σχέδιο στο στενό και ευρύτερο Δημόσιο, ολοκλήρωση του ανασχεδιασμού του ΕΦΚΑ, 3,5% του ΑΕΠ πρωτογενές πλεόνασμα και θέσπιση νέων αντικειμενικών αξιών.
Ταυτόχρονα πραγματοποιούνται σημαντικές αλλαγές και βελτιώσεις στο σύστημα υγείας, στην άσκηση κοινωνικής πολιτικής, στην εκπαίδευση, στο τραπεζικό σύστημα, στην επενδυτική και στην μεταναστευτική πολιτική.
Μετά από 3 χρόνια διακυβέρνησης, η Ν.Δ. έχει εκπληρώσει σημαντικότατο μέρος από τις προεκλογικές της δεσμεύσεις και συνεχίζει με γνώμονα, ένα αύριο διαφορετικό και καλύτερο για κάθε πολίτη.
Η μαύρη περίοδος 2015 – 2019 πέρασε ανεπιστρεπτί και θα είναι πραγματικό έγκλημα, να πέσει η Ελλάδα ξανά στα χέρια μιας Κυβέρνησης χωρίς αίσθηση κινδύνου, χωρίς επαφή με την πραγματικότητα, χωρίς αξιοπιστία, με αυταπάτες και ιδεολογικές αγκυλώσεις.
Το ζήσαμε, το θυμόμαστε και σκεφτόμαστε, ποτέ ξανά αριστερά.