Φέτος τη Μ. Εβδομάδα αναθεωρούμε τις αξίες της ζωής

...της Ασημίνας Σκόνδρα, Βουλευτή ΝΔ. Καρδίτσας 
Διανύουμε τη Μεγάλη Εβδομάδα, την ιερότερη εβδομάδα των Χριστιανών, η οποία, όμως φέτος, σε τίποτα δεν θυμίζει τις παραδοσιακές των προηγούμενων ετών. 

Συναισθήματα, συνήθειες, εορταστικές δραστηριότητες, προετοιμασίες, έχουν παραμεριστεί από την προσπάθεια όλων, να αντιμετωπίσουμε μια πανδημία που κανείς δεν φανταζόταν, ότι θα μπορούσαμε να βιώσουμε στις μέρες μας. 

Το μεγαλύτερο όμως κενό, αφήνει η έλλειψη του θρησκευτικού βιώματος και της κατάνυξης που πλημμυρίζει την καρδιά και την ατμόσφαιρα, όλες αυτές τις ημέρες του Θείου Δράματος. 

Θλίβει και πληγώνει όλους εμάς τους ορθόδοξους, ότι φέτος δεν συμμετέχουμε στις ιερές ακολουθίες των ημερών και δεν ζούμε την πορεία του Κυρίου προς τη Σταύρωση, την ταφή και την ζωηφόρο Ανάσταση. 

Ότι δεν τηρούμε τα πατροπαράδοτα ελληνικά έθιμα και θα περάσουμε το Πάσχα, χωριστά από τα αγαπημένα μας πρόσωπα και πολλοί μακριά από τον τόπο τους. 

Είναι από τις θυσίες του Ελληνικού λαού, που κίνητρο είναι ακριβώς αυτό που διαμηνύει η Σταύρωση και η Ανάσταση του Χριστού. 

Την αγάπη προς τον συνάνθρωπο. 

Διότι το υψηλό αίσθημα ευθύνης που κυριαρχεί στη χώρα μας, στην Κυβέρνηση, στους πολίτες και στην ηγεσία της Εκκλησίας, σκοπό έχει την προστασία την ατομική, αλλά και των συνανθρώπων μας. Πάνω απ’ όλα βάλαμε την αξία της ζωής και η επιμονή όλων, έχει ως στόχο να νικήσουμε το θάνατο. 

Αυτές τις ημέρες της μοναξιάς, περίσσεψε χρόνος για περισυλλογή, προβληματισμούς και συμπεράσματα. Ήρθαμε αντιμέτωποι με 

φόβους, ανησυχίες και προσδοκίες. Διαπιστώσαμε, στην πράξη, πόσο ανίσχυροι είμαστε όλοι, μπροστά σε έναν ιό, τόσο μικρό που είναι αόρατος. Αδύναμοι να τον αντιμετωπίσουν και οι δυνατοί της γης. Κολοσσοί λύγισαν, κραταιές οικονομίες κλονίστηκαν, ηγέτες υπέκυψαν στον ιό και κινδύνεψαν. 

Αναθεωρώντας, αντιληφθήκαμε, ότι πρέπει να μένουμε ταπεινοί, ότι το πραγματικά σημαντικό στη ζωή, είναι να είμαστε υγιείς, ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο, ότι οι ανθρώπινες επαφές είναι αναντικατάστατες και ότι η συλλογική προσπάθεια σε ένα κοινό στόχο, μπορεί να μας βγάλει νικητές. 

Η συνταρακτική αυτή Μεγάλη Εβδομάδα, θα μείνει χαραγμένη στη ζωή μας, σαν εβδομάδα θυσίας και αγάπης για το διπλανό μας, φροντίδας για τους ηλικιωμένους, βαθιάς πίστης και λατρείας, ακόμα και μακριά από τις Εκκλησίες και κατάνυξης για το μεγαλείο της Ανάστασης που φωτίζει και το πιο βαθύ σκοτάδι.